Mendime Shtjelluese Mateu 28
Ungjilli sipas Mateut kapitulli 28 nga J. C. Ryle Mateu 28:1-10 Tema kryesore e këtyre vargjeve është ringjallja e Zotit tonë Jezu Krisht prej së vdekuri. Kjo është një nga ato të vërteta që...
"fjalët që po ju them janë frymë dhe jetë" - Gjoni 6:63, Jezu Krishti
Ungjilli sipas Mateut kapitulli 28 nga J. C. Ryle Mateu 28:1-10 Tema kryesore e këtyre vargjeve është ringjallja e Zotit tonë Jezu Krisht prej së vdekuri. Kjo është një nga ato të vërteta që...
Ungjilli sipas Mateut kapitulli 24 nga J. C. Ryle Mateu 24:1-14 Këto vargje hapin një kapitull plot me profeci pjesa më e madhe e të cilave nuk është përmbushur ende, profeci të cilat duhet...
Ungjilli sipas Mateut kapitulli 22 nga J. C. Ryle Mateu 22:1-14 Shëmbëlltyra e paraqitur në këto vargje është një shëmbëlltyrë me domethënie shumë të gjerë. Në zbatimin e saj të parë nuk ka dyshim...
nga J. C. Ryle Mateu 20:1-16 Në shembëlltyrën që gjejmë në këto vargje nuk ka dyshim që gjejmë vështirësi të cilat nuk mund të mohoen. Çelësin për shpjegimin e duhur të tyre duhet ta...
nga J. C. RyleMateu 14:13-21Këto vargje përmbajnë një prej mrekullive më të mëdha të Zotit tonë, ushqyerjen e “pesë mijë burrave, përveç grave dhe fëmijëve,” me pesë bukë dhe dy peshq. Nga të gjitha mrekullitë që bëri Zoti ynë, asnjë tjetër nuk është përmendur aq shpesh në Dhiatën e Re sa kjo. Mateu, Marku, Lluka dhe Gjoni, që të katërt fokusohen tek kjo mrekulli. Është e qartë që kësaj ndodhi në historinë e Zotit duhet t’i kushtohet një vëmendjen e veçantë. Le ta bëjmë këtë gjë tani, dhe të shohim se çfarë mund të mësojmë.
nga J. C. Ryle
Mateu 13:1-23Kapitulli që fillon me këto vargje është i jashtëzakonshëm për faktin e shëmbëlltyrave që përmban. Në këtë kapitull na paraqiten shtatë ilustrime të goditura për të vërtetën frymërore nga Kreu i madh i Kishës të cilat Ai i merr nga libri i krijimit. Duke e bërë këtë gjë Ai na tregon që mësimi fetar mund të mbështetet nga çdo gjë në krijim. Ata që dëshirojnë “të zbulojnë fjalë të pranueshme” nuk duhet ta harrojnë këtë gjë (Predikuesi 12:10).
nga J. C. RyleMateu 12:1-13Tema e madhe e cila del në pah në mënyrë kaq të dukshme në këtë pjesë të Shkrimit është Dita e Shabatit. Kjo është një temë rreth të cilës ekzistonin opinione të çuditshme mes Judenjve në kohën e Zotit tonë. Farisenjtë i kishin shtuar mësimit të Shkrimit në lidhje me këtë gjë, dhe e kishin mbinkarkuar karakterin e vërtetë të kësaj dite me traditat e njerëzve.
Le të kujtojmë që ekziston Njëri që çdo ditë shënon gjithë sa bëjmë për Të, dhe sheh më tepër bukur në punën e shërbëtorëve të Tij nga sa shohin ata vetë. E njëjta gjuhë që dha dëshmi për Gjonin në burg, do të japë dëshmi për gjithë njerëzit e Tij ditën e fundit. Ai do të thotë, “Ejani, të bekuar të Atit tim, trashëgoni mbretërinë që u përgatit për ju që para themelimit të botës.” Pastaj, dëshmitarët e tij besnikë do të zbulojnë, për habinë dhe mahnitjen e tyre, që nuk kishte asnjë fjalë të cilën e thanë për llogari të Zotërisë së tyre e cila të mos marrë një shpërblim.
Ajo që Zoti ynë ka për qëllim të dënojë është një frymë kritike dhe faj kërkuese. Gatishmëria për të fajësuar të tjerët për ofendime të parëndësishme, apo për çështje të mospërfillshme – zakoni i dhënies së gjykimit të nxituar – prirja për t’i zmadhuar gabimet dhe dobësitë e fqinjëve tanë, dhe për t’i bërë të duken sa më të këqij – kjo është ajo që Zoti ynë është duke e ndaluar.
Në të gjitha detyrat tona, qoftë dhënia apo lutja, gjëja e rëndësishme që duhet mbajtur mend është, që kemi të bëjmë me një Perëndi që di gjithçka dhe që heton zemrën. Çdo gjë si puna e formalitetit, shtirja apo thjesht shërbimi fizik është gjë e neveritshme dhe e pavlerë në sytë e Perëndisë. Ai nuk e konsideron sasinë e parave që japim apo numrin e fjalëve që themi. E vetmja gjë të cilë e sheh syri i Tij që sheh gjithçka është natyra e motiveve tona dhe gjendja e zemrave tona. “Ati ynë na sheh në fshehtësi.”